Beschavingsleiders zijn iconisch, bijna net zo beroemd als de beschavingen zelf. Maar hoe Firaxis de vertegenwoordiger van elke natie kiest, is in de loop der jaren aanzienlijk geëvolueerd. Laten we het rooster van Civilization VII en hoe het leiderschap opnieuw definiëren.
← Keer terug naar Sid Meier's Civilization VII Hoofdartikel
Civ VII definieert opnieuw wat het betekent om een leider te zijn
Beschavingsleiders zijn altijd centraal geweest in de identiteit van de serie, waardoor gameplay wordt gevormd sinds de allereerste game. Elke leider belichaamt zijn beschaving, waardoor ze net zo cruciaal zijn als de beschaving zelf. Hoewel hun rol constant blijft, is de weergave van leiders in elke aflevering dramatisch geëvolueerd, waardoor het concept van leiderschap en de impact ervan op gameplay werd verfijnd.
Deze verkenning duikt in de geschiedenis van de beschaving en onderzoekt hoe het leider van het leider is geëvolueerd, de veranderingen in elke iteratie en hoe beschaving VII het leiderschap op unieke wijze herdefinieert.
Vroege beschaving: een club van superkrachten
De originele beschaving bevatte een relatief eenvoudig rooster in vergelijking met latere games. Meestal globale superkrachten uit de oudheid en de vroege jaren 1990 waren vertegenwoordigd, waarbij hun leiders redelijk voorspelbaar waren.
Beperkt door ontwerp en technologie, omvatte het spel slechts 15 beschavingen, met bekende namen zoals Amerika, Rome, Griekenland, Japan, China, Frankrijk, Egypte en Rusland. Leiderschap was eenvoudig: leiders waren historische staatshoofden. De selectie gaf prioriteit aan algemeen herkende cijfers.
Dit resulteerde in leiders als Abraham Lincoln, Tokugawa Ieyasu, Mahatma Gandhi en Julius Caesar - op de andere controversiële figuren zoals Mao Zedong en Joseph Stalin. Elizabeth I was de enige vrouwelijke leider. Het was een directe, bijna leerboekbenadering, begrijpelijk gezien het tijdperk van de game. De serie zou echter aanzienlijk evolueren.
Civilization II via V: toenemende diversiteit en creativiteit
Civilization II breidde het rooster uit en omvatte minder bekende machten zoals de Sioux naast gevestigde superkrachten zoals Spanje. Belangrijk is dat het een afzonderlijk vrouwelijke leider -selectie heeft geïntroduceerd, die zowel mannelijke als vrouwelijke opties voor elke beschaving biedt.
De definitie van "leider" verbreedde. Cijfers die geen staatshoofden waren, maar cruciaal waren voor de identiteit van hun beschaving, zoals Sacagawea (Sioux) en Amaterasu (Japan), stonden centraal.
Civilization III integreerde meer vrouwelijke leiders rechtstreeks in het hoofdrooster, waaronder Joan of Arc die Napoleon vervangt voor Frankrijk en Catherine de grote vervangende Stalin voor Rusland.
Civilization IV en V hebben het rooster en de definitie van leiderschap verder uitgebreid. Revolutionairen, generaals, hervormers en zelfs consorts werden gebruikelijk. Traditionele leiders werden vervangen of aangevuld, zoals gezien bij Wu Zetian die Mao Zedong verving voor China en zowel Victoria I als Elizabeth I die Engeland vertegenwoordigen. De focus verschoof naar een bredere weergave van het verhaal van de mensheid.
Civilization VI: een bloei van karakter en creativiteit
Civilization VI zag een belangrijke sprong in karakterisering, diversiteit en creativiteit. Leiders werden gestileerde geanimeerde karikaturen en leider -persona's werden geïntroduceerd - alternatieve versies die de nadruk legden op verschillende aspecten van de persoonlijkheid van een leider en het aanbieden van gevarieerde speelstijlen. Minder bekende cijfers van minder prominente beschavingen werden opgenomen.
Lautaro (Mapuche), Bà Triệu (Vietnam) en koningin Gorgo (Sparta) zijn uitstekende voorbeelden. Leiders werden niet langer alleen gedefinieerd door hun hele nalatenschappen, maar door verschillende hoofdstukken van hun leven, waarbij de aanpak van Civ VII voorafschaduwde. Meerdere leideropties voor beschavingen zoals Amerika en China hebben de diversiteit verder verbeterd. Leider persona's voor cijfers zoals Catherine de Medici en Theodore Roosevelt voegden verdere diepte toe.
Civilization VII: frisse gezichten en uniek leiderschap
Civilization VII vertegenwoordigt het toppunt van de leider -selectiefilosofie van Firaxis. Het beschikt over het meest diverse selectie tot nu toe, met onconventionele leiders, meerdere persona's en zorgvuldig samengestelde keuzes op maat van verschillende speelstijlen.
De mix-and-match benadering van beschavingen en leiders laat nog minder bekende figuren schijnen. De inclusie van Harriet Tubman als een Amerikaanse abolitionistische leider, die de Spymaster -rol vervult, is een belangrijk voorbeeld. De opname van Niccolò Machiavelli belichaamt, ondanks dat hij geen staatshoofd is, perfect zijn diplomatieke strategieën belichaamt. José Rizal van de Filippijnen is een belangrijke upgrade voor zijn beschaving.
Meer dan bijna 30 jaar is de beschaving geëvolueerd van een spel over superkrachten naar een diverse weergave van de grote geest van de mensheid. De definitie van leiderschap is dramatisch verbreed, maar het belang van leiders blijft onwrikbaar.
← Keer terug naar Sid Meier's Civilization VII Hoofdartikel
Sid Meier's beschaving vii soortgelijke spellen
