Er is een bijzondere situatie in de PlayStation Store en Nintendo Eshop. In de afgelopen maanden hebben beide platforms een toename van games gezien die sommige gebruikers spottend 'slop' noemen.
Kotaku en Aftermath hebben dit probleem gedocumenteerd en benadrukt de schijnbare proliferatie van games van de eShop met behulp van generatieve AI- en misleidende winkelpagina's om aankopen van goedkope titels van lage kwaliteit te verleiden die hun werkelijke inhoud verkeerd weergeven. Dit probleem heeft zich onlangs verspreid naar de PlayStation -winkel, met name de sectie "Games to Wishlist" met twijfelachtige inzendingen.
Cruciaal, dit zijn niet alleen gewone slechte games. Middelmatige games worden dagelijks uitgebracht; De kwestie hier is een stroom van opvallend vergelijkbare titels die al het andere overschaduwen. Deze "slop" -games zijn vaak simulatiespellen, voortdurend te koop, die vaak populaire games -thema's nabootsen of zelfs regelrechte stelen namen en concepten. Ze bevatten vaak hyper-gestyliseerde kunst en screenshots die sterk suggereren voor generatieve AI, maar komen zelden overeen met de beloften van de winkel. In werkelijkheid lijden ze vaak aan slechte controles, technische problemen en een gebrek aan boeiende inhoud.Bovendien, zoals veel gebruikers hebben opgemerkt, maakt een klein aantal bedrijven deze games meedogenloos uit. Zoals YouTube Creator Dead Domain ontdekt in hun onderzoek, zijn deze bedrijven opmerkelijk moeilijk om op te sporen en verantwoordelijk te houden, vaak zonder openbare websites of direct beschikbare zakelijke informatie. Sommigen lijken zelfs vaak van namen te veranderen om hun activiteiten verder te verdoezelen.
Onlangs hebben gebruikers van beide winkels in toenemende mate een betere regulering geëist om deze "AI -slop" te beteugelen, vooral gezien de dalende prestaties van de Nintendo Eshop, schijnbaar gehinderd door het enorme aantal games die zijn pagina's verstoppen.
Om deze situatie te begrijpen, heb ik onderzocht hoe deze spellen de winkelpuien overspoelen, waarom PlayStation en Nintendo's winkels onevenredig worden getroffen, waarom stoom als minder problematisch wordt beschouwd en waarom de winkel van Xbox relatief niet wordt beïnvloed.
Het certificeringsproces
Ik heb acht spelontwikkeling en publicatieprofessionals geïnterviewd, die allemaal om anonimiteit om de angst voor de represailles van de platformhouder om te vragen. Hun uitgebreide ervaring met het vrijgeven van games op Steam, Xbox, PlayStation en Nintendo Switch zorgde voor waardevolle inzichten in het game -releaseproces op deze platforms, wat mogelijk de verschillende niveaus van "slop" verklaarde.
Over het algemeen omvat het proces pitching naar Nintendo, Sony, Microsoft of Valve, toegang tot ontwikkelingsportals en (voor consoles) Devkits. Ontwikkelaars vullen vervolgens formulieren in over hun spel, inclusief technische aspecten zoals multiplayer -functionaliteit, internetverbindingsvereisten en controllerondersteuning. Dit wordt gevolgd door "cert" (certificering, Lotcheck - in wezen hetzelfde proces), waarbij de platformhouder de build verifieert voldoet aan platformvereisten. Dit zijn zeer specifieke technische vereisten, zoals het testen van scenario's op het gebied van corruptie, controller -ontkoppingen en meer. De vereisten van Steam en Xbox zijn openbaar beschikbaar; Nintendo en Sony zijn dat niet.
Dit proces zorgt ook voor naleving van wetten en nauwkeurige ESRB -beoordelingen. Verschillende geïnterviewden benadrukten de striktheid van platformhouders met betrekking tot leeftijdsbeoordelingen en merkten op dat discrepanties de releases aanzienlijk kunnen vertragen of stoppen.
Een veel voorkomende misvatting is dat certificering gelijk staat aan een QA -controle. Verschillende geïnterviewden verduidelijkten dit misverstand: "Een veel voorkomende misvatting onder de Gamers ™ en zelfs onervaren ontwikkelaars is dat dit neerkomt op een QA -controle," verklaarde een uitgever. "Dit is onjuist; dat is de verantwoordelijkheid van de ontwikkelaar/uitgever voorafgaand aan het indienen. De platforms controleren of de code van de game voldoet aan hardwarespecificaties."
Certificering doorgeven maakt release mogelijk; Falen vereist herschikking na het aanpakken van de problemen. Geïnterviewden meldden zelden duidelijke richtlijnen van platformhouders bij het oplossen van verzendingsstoringen, vaak alleen het ontvangen van foutcodes. Nintendo werd vaak aangehaald voor het afwijzen van games met weinig uitleg.
Winkelpagina presentatie
Alle platformhouders hebben eisen voor winkelpagina's en vragen om nauwkeurige game -representaties in screenshots. Handhaving varieert echter. Screenshot -beoordelingen richten zich voornamelijk op het vermijden van conflicterende beelden (bijv. PlayStation -knoppen op een Xbox -pagina) en het waarborgen van de juiste taal.
Eén geïnterviewde deelde een verhaal over een game -resubmitting screenshots vanwege onnauwkeurige representaties: "Ik weet van één game die screenshots opnieuw moest indienen omdat de ontwikkelaar ... pc -screenshots had ingediend die gebladerte en reflecties hadden die duidelijk onmogelijk zouden zijn om de Nintendo -schakelaar te weergeven," zeiden ze. "Nintendo vroeg hen of ze echt uit de schakelversie kwamen en toen realiseerden ze zich onmiddellijk hun fout. Het winkelteam van Nintendo heeft geen toegang tot game -builds, en het CERT -team heeft geen toegang tot winkelpagina's. Vaak staan die teams misschien niet eens op hetzelfde continent."
Terwijl Nintendo en Xbox Review Store Page Wijzigingen vóór live implementatie, PlayStation een enkele cheque uitvoert in de buurt van lancering. Valve beoordeelt de pagina aanvankelijk, maar naar verluidt bezoeken deze daarna niet opnieuw. "Je kunt de winkelpagina letterlijk als één spel indienen, klep goedkeuring krijgen en vervolgens alles veranderen en vervolgens live plaatsen," verklaarde een geïnterviewde.
Geïnterviewden gaven aan dat winkelpuien een zekere mate van ijver uitvoeren om de productnauwkeurigheid te waarborgen, maar dit varieert sterk. "Meestal wordt het controleren op nauwkeurige winkelinformatie niet van tevoren gedaan; we hebben eerder geconstateerd dat platformhouders meestal de ontwikkelaar zullen vertrouwen en welke informatie ze bieden. Met andere woorden, ontwikkelaars kunnen in principe om vergeving vragen in plaats van toestemming."
Zelfs wanneer gecontroleerd, is de definitie van "nauwkeurige weergave" flexibel, waardoor veel games door kunnen glijden. "Dit kan zo eenvoudig zijn als 'Street Survival: Homeless Simulator' [een van de voorbeelden van zogenaamde 'slop' die ik deze persoon heb gestuurd toen ik ze op het stuk gooide] waarin wordt uitgelegd [op de winkelpagina] dat je begint met het maken van niets te maken om moeilijker te worden naarmate je verder gaat, en hun screenshots die op dit moment niet iets weergeven dat breekt [technische eisen checklist]."
De boete voor misleidende screenshots is meestal verwijderd van de aanstootgevende inhoud. Hoewel ontwikkelaars prikkels hebben om problemen te voorkomen, resulteert een niet-representatieve screenshot vaak in minimale gevolgen, indien überhaupt opgemerkt. Bovendien heeft geen van de drie console -winkelpuien regels tegen generatief AI -gebruik in games of winkelpagina -activa. Steam vraagt om openbaarmaking van generatief AI -gebruik, maar beperkt dit niet.
De eShop en verder
De vraag blijft: waarom worden de winkels van Sony en Nintendo overstroomd met een verkeerde weergave, lage spellen? Waarom wordt Xbox minder getroffen? Waarom is de situatie van Steam minder controversieel? Geïnterviewden gaven verschillende verklaringen.
Ontwikkelaars legden uit dat terwijl Nintendo, Sony en Valve Vet Developers/Publishers, Microsoft Vets Games afzonderlijk. Dit betekent dat ontwikkelaars eenmaal goedgekeurd games gemakkelijker kunnen uitbrengen op Nintendo-, Sony- en Valve -platforms, zolang ze certificering doorstaan. De game-by-game goedkeuring van Xbox maakt het minder vatbaar voor het "slop" -probleem. "Dat is de reden waarom Xbox minder (geen) game-vormige objecten heeft", "suggereerde een uitgever.
"Ik denk dat [Xbox] echt veel moeite doet in hun dienst," zei een andere persoon. "Ik zou zeggen dat ze moeilijker zijn om op te lanceren dan zoiets als [Epic Games Store] of Steam, alleen omdat ze vrij hoge normen hebben voor hun pagina's en erg praktisch zijn. In mijn ervaring werk je met hun ID-team rechtstreeks om zowel je pagina te doorlopen en cert te bouwen. Ze zullen echt voorover buigen, zelfs als je geen oog tot oog ziet."
De op ontwikkelaars gebaseerde goedkeuring van Nintendo en PlayStation, in combinatie met een focus op technische overtredingen, kunnen enkele bedrijven hun winkels verzadigen met AI-aangedreven games van lage kwaliteit.
"Nintendo is waarschijnlijk het gemakkelijkst te oplichten", zei een ontwikkelaar. "Zodra ik in de deur zit, zou ik 'scheet scheetboobie scheet kunnen maken: het spel' en misschien zou het uiteindelijk worden verwijderd, maar het is zo vreemd."
Eén uitgever beschreef een tactiek die werd gebruikt om de zichtbaarheid op de Nintendo Eshop te vergroten: "Zoveel games zullen een bundel vrijgeven en hun korting 28 dagen lang instellen, de maximale hoeveelheid tijd die u in korting kunt hebben," legden ze uit. "Ze zullen dan een nieuwe bundel maken met een andere (of identieke!) Configuratie van Game + DLC en deze instellen voor de exacte dag die de vorige bundelverkoop is verlopen in plaats van te wachten op verkoopcooldowns. Dit zorgt ervoor dat deze constant in de buurt van 'Nieuwe releases' zijn en altijd in kortingen zijn, ten opzichte van de kosten van dodens en reële games die werkten."
Een soortgelijk probleem werd beschreven voor PlayStation: "Op alle consoles krijg je de mogelijkheid om uit te staan, maar je bent ook op deze automatische lijsten", zeiden ze. "Als mensen gewoon onzin in het systeem pompen, word je in de lijst geduwd. Elke lijst. De systemen worden overweldigd en je wordt daar weggeduwd. Ik heb zes jaar aan mijn spel gewerkt, iemand anders werkt al zes maanden aan hun spel en maakt een dozijn kopieën van het ... het is gewoon verpletterend."
Hoewel generatieve AI vaak wordt beschuldigd, is dit niet het enige probleem. Veel games gebruiken generieke kunst in plaats van door AI gegenereerde activa. De games zelf, ongeacht de kwaliteit, zijn nog steeds door de mens gemaakt. Generatieve AI is verre van in staat om games te maken die zelfs lakse certificeringsprocessen passeren. Interessant is dat, hoewel Xbox het minst getroffen lijkt, geïnterviewden suggereerden dat het het minst waarschijnlijk AI -gebruik zou kunnen ontmoedigen, gezien zijn investering in de technologie.
Steam heeft waarschijnlijk de meeste "slop", maar wordt geconfronteerd met minder kritiek vanwege de robuuste zoek- en sorteeropties en de constant verfrissende nieuwe releases-sectie, die snel nieuwe releases van lage kwaliteit begraaft. Nintendo daarentegen presenteert nieuwe releases op een ongesorteerde manier.
Platformactie en zorgen
Gebruikers hebben Nintendo en Sony aangespoord om de instroom van games van lage kwaliteit aan te pakken. Geen van beide bedrijven reageerde op verzoeken om commentaar. Microsoft reageerde ook niet.
Geïnterviewden uitten pessimisme over de bereidheid van Nintendo om de eShop te verbeteren, zelfs met de schakelaar 2. Men merkte op dat verbeteringen over generaties incrementeel zijn geweest. "Het is logisch tarten hoe hun winkels zo slecht zijn," zeiden ze. "Ze kunnen de winkel van iemand anders controleren en zien wat te doen ... Ik ben optimistisch dat het 10% beter zal zijn dan de schakelwinkel."
Nintendo's webbrowser Eshop werd echter opgemerkt als aanzienlijk beter dan de tegenhanger van de console. De eShop van de Switch 2 kan de browserversie weerspiegelen.
Agressieve platformregelgeving is echter niet zonder risico's. Het "Better Eshop" -filter van Nintendo Life, in een poging om games van lage kwaliteit te verwijderen, geconfronteerd met kritiek omdat hij veel legitieme titels ten onrechte markeerde. Dit benadrukt het potentieel voor het schaden van kwaliteitspellen door te agressieve filtering.
"Om eerlijk te zijn, al dit gepraat over 'kwaliteitscontrole', vooral afkomstig van niet-ontwikkelaars, kan intimiderend zijn. Persoonlijk vrees ik dat spelplatforms zoals Nintendo, als ze besluiten om daadwerkelijk actie te ondernemen, per ongeluk zich richten op kwaliteitssoftware die niet afhankelijk is van generatieve ai of soortgelijke snelkoppelingen. Als onze consistente afwijzingen door ID@Xbox en Nintendo een indicator zijn, zijn het oordeel van softwaregesprek niet. Niettemin moeten niet-ontwikkelaars zich ervan bewust zijn dat de meesten van ons er niet op uit zijn om iemand te halen, of iemand uit hun geld te misleiden-en de platformhouders ook niet waarmee we samenwerken. "
Een geïnterviewde uitte sympathie voor platformhouders, en erkende de enorme taak om talloze games te herzien en de moeilijkheid om onderscheid te maken tussen echt slechte games en cynische geldgrepen. "Over het algemeen willen first-parties geen games van [Junk AI], maar we vergeten misschien dat game-inzendingen niet echt worden gecontroleerd door bedrijven, maar eerder door mensen, en in staat zijn om onderscheid te maken tussen een studentenproject, een eenvoudig slecht spel, een activa-flip, een activa-flip of een ai-gegenereerde game is misschien niet zo eenvoudig als we kunnen denken dat het niet zo gemakkelijk is om te weten te komen. waar de voet naar beneden te zetten. '
